Voor alles is een leeftijd... Ook voor uitgaan.
Mijn eerste fuifjes op 16-jarige leeftijd vonden plaats in de plaatselijke fuifzaal Lodejo. Waar is de tijd!... Mijn uitgaansleven verplaatste zich algauw naar Gent, en daar ben ik blijven uitgaan. Hierbij is wel een belangrijke evolutie op te merken.
Aan de Unief, jeetje ondertussen al 14 jaar geleden, startte een uitgaansavond steevast aan de watersportbaan, om een baantje of 40 te zwemmen in 't GUSB. We waren er ons toen goed van bewust dat in bier, coctails en cola caloriën zitten. Dus het leek een goed idee om eerst wat caloriën te verbranden. Na de 40 baantjes ging ik mee naar het kot van mijn vriendinnen (zelf had ik wel een wagen, maar geen kot), om daar iets te eten, meestal spaghetti met saus uit een mama-miracoli-pot. Hierbij een glas witte wijn, want rode wijn vonden we toen nog niet lekker. Daarna stapten we richting Overpoort om ons verder te amuseren. Of we gingen naar een van de boerenkotfuiven om uit de bol te gaan op boerenkotmuziek. Dit tot een gat in de nacht. De les van 9u brosten we, we sliepen uit.
Nu op stap gaan is helemaal veranderd. Eerst een babysit vinden. Dat is bij ons nu wel nooit een probleem, we moeten immers maar 1 kind ergens kunnen droppen. Zwemmen doen we niet meer en het eten komt niet uit een mama-miracoli-pot, maar eerder uit de keuken van één of ander restaurant of uit de keuken van de hobbykoks uit mijn vriendenkring. De Overpoort weten we al lang niet meer liggen. En ook op boerenkotfuiven zijn we niet meer welkom. In plaats daarvan gaan we gezellig iets drinken in een café-voor-volwassenen. En het liefst zijn we op een redelijk uur thuis, zodat de babysit nog naar huis kan. Heel af en toe gaan we -na uitgebreid te tafelen- nog eens uit de bol, tot diep in de nacht, en daar moeten we dan 3 dagen van recupereren.
Gisteren was het mijn verjaardag. Het zou een ideale gelegenheid zijn om nog eens 'uit te gaan', of op zijn minst eens te gaan eten. Maar stap 1 – het vinden van een babysit – vonden we al te veel moeite. Het was tenslotte maar een verjaardag, en ik ben niet gewend dit zeer uitbundig te vieren. Dus zijn we thuisgebleven. Ik heb cadeautjes gekregen en door mijn intrede op facebook ook veel meer verjaardagswensen dan gewoonlijk. Dus dat was al meer dan voldoende!
Mijn zoon verkondigde gisteren aan iedereen die het horen wou 'mijn mama is vandaag oud geworden'. Zou hij gelijk hebben? Of doorloop ik gewoon de normale stadia in het uitgaan, meegaand met mijn leeftijd? Hoe gaat mijn uitgaansleven er dan uitzien over tien jaar?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten