maandag 23 januari 2012

Diane Keaton en Jack Nicholson achterna

‘Something’s gotta give’. Een film die ik enorm associeer met op het vliegtuig zitten. Het lijkt immers dat elke keer ik het vliegtuig neem en ik krijg de kans een film te bekijken, ik Jack Nicholson als gezelschap krijg. Keanu reeves speelt in dezelfde film. Dus niet onaangenaam om zo de vliegtuigtrip door te komen.

De plot: Harry Sanborn (Jack Nicholson) is een onverbeterlijke rokkenjager. Tijdens een romantisch weekendje met zijn nieuwe jonge vlam, krijgt Harry plots een hartaanval. En dat juist in het strandhuis van de moeder zijn jonge vriendin. Gevolg: Harry belandt in de bekwame, maar onwillige handen van de vrouw des huizes, Erica Barry (Diane Keaton), een succesrijke, gescheiden toneelschrijfster uit New York. Gaandeweg veroorzaakt Erica bij Harry bijkomende hartstoornissen' van romantische aard. Maar wanneer Harry aan het twijfelen slaat, neemt zijn dokter, een charmante dertiger (Keanu Reeves), het initiatief en begint Erica het hof te maken. En Harry, die het leven altijd vlotjes naar z'n pijpen liet dansen, ziet zichzelf plots uitgerangeerd'. 
Maar het komt allemaal goed. En wel in Parijs in restaurant ‘Le Grand Colbert’. 

Dit weekend stond er een weekendje Parijs op het programma. Manlief en ik zijn tenslotte 5 jaar getrouwd, een weekendje weg is dan wel op zijn plaats, niet? We reden vrijdag op tijd door zodat we nog op tijd zijn om te gaan eten in Parijs. Manlief heeft een restaurant gereserveerd. Ik ga zoals gewoonlijk gewoon mee. 
Daar zaten we dan. Diner in ‘Le Grand Colbert’. Manlief had het goed geregeld! Niet op de plaats waar Diane Keaton en Jack Nicholson zaten. Maar wel gezellig op een ander plaatsje. Recht tegenover een Japans koppel, waarvan de vrouw precies niet gelukkig was met wat er allemaal op haar bord kwam. Wanneer ik er plots ook nog eens een cadeau in mijn handen kreeg, kon mijn avond niet meer stuk. 
Vijf jaar huwelijk is een houten huwelijk. De bijhorende kleur is blauw, de bloem een madeliefje en de edelsteen saffier. Maar ik, ik kreeg echte parels cadeau!

De volgende keer ik de film ‘Something’s gotta give’ zie, zal ik niet enkel aan vliegtuigtrips denken, maar ook aan een gezellig etentje in ‘Le Grand Colbert’.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten