Boekenbeurs

Vorige week op de boekenbeurs hebben we ons echt laten gaan. Voor –om precies te zijn- 186 euro boeken gekocht. Veel voor onze zoon. Sinterklaas, kerstdag, nieuwjaar, zijn verjaardag, al die cadeau-events in één maand tijd.  En hij is nu eenmaal zot van boekjes.

Onder andere hebben we een prentenboek over Sinterklaas gekocht. Magnifiek mooi boek, vanalles over te vertellen. Er staat zo veel op elke pagina getekend, dat je elke dag een ander verhaal kan vertellen.

Wist je dat Sinterklaas in Spanje een riante villa met zwembad heeft? Wist je dat er een pietenschool bestaat waar de zwarte pieten leren hoe ze op daken moeten kruipen en door schoorstenen moeten zakken? Wist je dat er ook al een pietenschool bestaat voor kleuterpieten en een bejaardentehuis voor gepensioneerde pieten? En wist je dat eens de stoomboot in België is gearriveerd, de sint hier ook nog een mega villa ter beschikking heeft waar hij o.a. sollicitaties houdt voor hulpsinterklazen. Af en toe wordt er eentje afgekeurd. Mijn zoon is er weg van! Het is schattig om te zien hoe hij er mee bezig is en telkens zelf dingen 'ontdekt' over de sint.

Maar ook aan onszelf hebben we gedacht op de boekenbeurs. Naast een aantal intelligente aankopen, heb ik me echter ook bezondigd aan een echt Danielle-Steel-stationsromanneke. Wacht. Enkel en alleen omdat het maar 2 euro kostte en het 'Kinderzegen' getiteld is. Drie koppels trouwen op dezelfde dag en hebben alledrie maar 1 wens. Zo rap mogelijk aan kinderen beginnen. Uiteraard hebben ze alledrie problemen, gaande van mannelijke onvruchtbaarheid, vrouwelijke onvruchtbaarheid en te oud voor nog een kind. Je raadt direct dat ik me verbonden voelde met de personages in het boek, vandaar mijn niet-zo-intelligente-aankoop. Ik heb intussen het romanneke uit -die lezen nu eenmaal vlot, je moet er niet teveel bij nadenken- en het loopt voor elk koppel goed af.

Waarom gebeurt dit wel in het leven van onrealistisch-romantische-zielen in stomme stationssromannekes, maar nooit in het echte leven. Althans niet in het mijne? Het stationsromanneke had het omgekeerde effect, in plaats van me er eens goed door te voelen, voel ik me weer een beetje gedeprimeerder, op gezins-uitbreiding-vlak dan toch.