zondag 11 september 2011

Good old days


De laatste keer dat ik thuis in mijn vroegere bed geslapen heb, was op de avond voor mijn trouw, lekker traditioneel. Bijna 5 jaar geleden. Vrijdag was het weer zover. We hadden onszelf buitengesloten uit ons huis en konden gelukkig  bij mijn ouders blijven slapen, dat bespaarde ons de kosten van een hotelkamer.

Jezelf buitensluiten uit je eigen huis, een 5-stappenplan.
  • Nodig je ouders uit voor een etentje op vrijdag, ter bedanking van een gans jaar goede zorgen voor onze zoon
  • Breng manliefs auto –met afstandsbediening van de garagepoort er nog in- donderdag bij de garagist om de blutsen in de zijdeur te herstellen (manlief is een beetje lomp geweest of stond het paaltje echt in de weg?)
  • Schuif donderdagavond voor het slapengaan de grendel aan de binnenkant van de voordeur dicht (ik ben nogal bang van inbrekers) en vergeet vrijdagochtend om de grendel aan de voordeur terug open te schuiven omdat je alletwee via de garage naar buiten gaat om te gaan werken
  • Zet na het werk je eigen auto –ook met daarin een afstandsbediening van de garagepoort- in de garage; laat je poort open staan, je moet tenslotte straks terug naar buiten om te gaan eten op restaurant
  • Maak je klaar om te gaan eten, ga beiden buiten via de garagepoort en duw in het voorbijgaan op het knopje in de garage waardoor de poort achter je dicht gaat
Nietsvermoedend stappen we in bij mijn ouders en rijden we naar het restaurant. Le Jardin Bleu is een voltreffer, zeer lekker eten, gezellig zitten, vriendelijke bediening. Minder leuk was het om nadien vast te stellen dat je niet in je huis binnen kunt. 

Terwijl we daar lagen in mijn vroegere kamer, ik in mijn oude bed, manlief in de schuif, moesten we denken aan de good old days, toen manlief en ik nog alletwee thuis woonden, maar toch al bij elkaar bleven slapen. Manlief sliep dan ook in de schuif en ik in mijn bed. Manlief kwam eerst nog een beetje gezellig bij mij liggen in bed, kreeg na een tijdje een stamp en moest dan naar de schuif verhuizen. Altijd tegen zijn zin. Maar ik kan nu eenmaal niet slapen zo dicht bijeen. Vrijdag verliep dit volgens het zelfde stramien, we zijn blijkbaar nog niet veel veranderd.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten