Al even geleden, moederdag en vaderdag. De voorbije jaren associeerde ik deze dagen vooral als een feest voor mijn eigen moeder en vader en vond ik het eerder raar dat ik zelf ook tot de categorie moeders en vaders behoorde, laat staan dat ik gevierd werd. Het knutselwerkje van onze zoon was steeds prachtig en telkens was ik ontroerd als hij zijn gedichtje opzegde. Maar dit jaar had ik voor het eerst het gevoel dat ik zo'n speciale dag misschien wel verdiende. Het voorbije jaar stond immers volledig in het teken van ons 3 kindjes. Slaaptekort, mezelf voorbij lopen om werk en gezin gecombineerd te krijgen, ... Maar deze stressmomenten vergeet ik graag als ik denk aan al de hoogtepunten die we met hen mochten beleven. Charmeurs zijn het, alle drie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten