5 jaar!

Vijf jaar is hij geworden gisteren. Onze zoon begint stilaan te ‘ontkleuteren’. De nieuwjaarstaart werd versierd met 5 kaarsjes, op het dessert ’s avonds prijkte een –in zijn ogen- prachtig vuurwerk en hij mocht een dubbele hoeveelheid cadeautjes opendoen.

Dit jaar wil hij ook een kinderfeestje voor de kindjes van zijn klas. Tegenwoordig beginnen ze daar al mee in de kleuterklas. En ik doe gedwee mee. Ik heb mijn hersenen gepijnigd met de vraag ‘hoe hou ik 3 uur lang vijf- en zes- jarigen op een leuke manier bezig zonder dat ik nadien doodval, rekening houdend dat er hier ook nog een tweeling van 4 maand aanwezig is?’. Zou een voorstelling van Pierke Pierlala aanslaan?

En alsof 2 feestjes nog niet genoeg zijn, wordt zijn verjaardag ook nog eens uitgebreid gevierd in de klas. Al van een week op voorhand komt de verjaardagskoffer mee naar huis. Hierin zit een map waarin ze kunnen kiezen hoe hun feestje er moet uitzien in de klas. Mijn zoon weet goed hoe zijn feestje moet verlopen. Wil je graag dansen? Neen. Wil je graag zoenen? Neen. Wil je iets lekkers meenemen van thuis? Ja (werk dus aan de winkel voor mezelf). Wil je graag iets van speelgoed meenemen van thuis? Ja, auto’s (hoe kan het ook anders). Wat wil je op je kroon? Auto’s (we hebben een thema!). 

Wil je graag foto’s tonen van thuis? Ja. En hier komen we aan de 2^e map in de verjaardagskoffer, het vriendjesboek. De kinderen kunnen nog niet schrijven of lezen, maar moeten wel al iets schrijven van zichzelf in het vriendjesboek. Wanneer ik er eens doorblader en lees wat de vorige jarigen zoal te vertellen hebben, bots ik op een opbod aan leuke hobby’s, verre reizen, grappige foto’s van broers en zussen, …Ook hier doe ik maar gedwee mee en plak een aantal leuke foto's van mijn zoon samen met zijn zussen, neefje en nichtjes in het vriendjesboek.

Veel werk voor de mama's, een zoon die 5 jaar wordt! Hopelijk geniet hij van al die feestjes...