Dat mijn gemeente er één is vol jonge gezinnen, mocht vandaag blijken op de 2e handsbeurs voor baby- en kinderspullen. Tot op heden had ik niet bepaald behoefte aan tweedehands, verkeerdelijk ervan uitgaande dat tweedehands afgedragen en afgeleefd is.
Maar omdat mijn ma een buggy wou kopen voor als mijn nichtje bij haar komt, ben ik eens meegegaan. Ik was wel benieuwd wat er daar allemaal te koop was en wat voor soort volk daar naar toe komt. Ik was positief verrast. De 2e handsbeurs was groot, de spullen die verkocht werden in zeer goede staat en onder het volk een aantal vriendinnen en juffen van op mijn zoons school.
Het was duidelijk dat het koopgedrag van gezinnen gewijzigd is. De mensen die daar waren, kopen enkel wat ze nodig hebben. Niemand vond het erg om gebruikte spullen van andere gezinnen over te kopen, zolang de kwaliteit goed is. En de verkopers die vinden het vooral leuk dat hun materiaal op deze manier een nieuwe bestemming krijgt en niet zomaar weggegooid wordt.
En zelf heb ik me laten verleiden tot een grote brandweerwagen, een mega-doos playmobiel en een sprookjesboek met daarin de sprookjes van Andersson. Dit alles aan 70 euro en allemaal alsof er amper mee gespeeld is. De playmobiel-boerderij hebben we deze avond volledig opgesteld en zo uitvoerig gecontroleerd op ontbrekende stukjes. Kwestie dat Sinterklaas geen onvolledige doos playmobiel brengt op 6 december (ik kan dit hier schrijven, mijn zoon kan toch nog niet lezen).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten