De laatste weken zijn enorm druk en slopend geweest.
Juni is de periode om af te spreken met vrienden, elkaar nog eens te zien
vooraleer iedereen vakantie neemt. En in ons geval, voor we met 2 kleine en een
iets grotere koters ‘opgescheept’ zitten. Tussendoor hebben we onze voortuin
volledig heraangelegd. Zelfs delegerend vanuit de zetel, was dit een lastig
karwei. En daarbij nog eens de voorbereidingen voor het wetenschappelijk
congres dat ik mee organiseerde en het congres zelf.
Ik wordt met de dag dikker, voel me elke week
een jaar ouder. Een week platte rust aan zee was dus super welkom.
Mijn plannen om aan ’t strand rustig een paar
boeken te verslinden terwijl manlief onze zoon animeert met het bouwen van
mega-zandkastelen, heb ik helaas moeten opbergen. Tegen beter weten in gingen
we gisteren toch naar strand. Het windzeil begaf het bijna onder de wind, maar
hield ons toch een beetje warm. En tussen de er-zit-zand-in-mijn-ogen en mama-ik
heb-koud zwakke momenten van mijn zoon, heb ik toch 20 pagina’s kunnen lezen
in het 2e boek van de trilogie van Katherine Pancol.
Ook vandaag hielden we rekening met het slechte
weer dat Frank De Boosere voorspeld had. Lang leve de Dopido Zomerboek vol
creatieve knutselideeën…
Maar laat me vooral niet overdrijven. De vele
regen die Frank De Boosere voorspelde –ook aan zee- hebben we nog niet gezien.
Zoonlief heeft hier ook al veel kunnen fietsen, goed-voor-je-kijken, pas-op-van-de-andere-fietsers,
ideaal om te oefenen hier op de zeedijk. En daarnet zijn we naar de avondmarkt
geweest met zowaar de zon op ons gezicht.
Benieuwd hoeveel van de regen die voorspeld is voor
morgen we zullen zien. Maar we hebben nog de kinderboerderij, aquarium en vele
creatieve knutselideeën in Dopido achter de hand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten