Madeira - clichés en zo

Madeira, het bloemeneiland. Het is waar wat ze zeggen. De tuin van het hotel is prachtig aangelegd. De tochten met de auto leiden ons doorheen bloemrijke groene natuur. En ook de stadjes die we al bezochten zijn mooi en kleurrijk.

Madeira, het eiland voor 60-plusses. Kan zijn, maar wij hebben er in elk geval geen last van. Behalve dan deze middag toen net 3 bussen 60-plussers-dikke-duitsers werden gelost aan het terras waar wij gezellig wat zaten te drinken.

Madeira, het eiland met een aangenaam klimaat. Dit is tot nu toe te beamen. Behalve zaterdag een weer-dipje, hebben we hier de laatste 2 dagen zonnig-met-een-aangename-20°C weer gehad. Ideaal weer om een tweeling in mijn buik overal mee naar toe te sleuren. Ideaal om tegen 16u de dag toch nog af te sluiten aan het zwembad, zonder kou te leiden.

Funchal is een zeer aangename stad. Vele straten zijn er autovrij. Veel leuke winkeltjes, al zijn de Portugese mode en trends niet echt mijn ding. Kleine opgekuiste straatjes, kleurrijk versiert met bloemen en schilderingen op voordeuren en voorgevels. Iets buiten Funchal ligt de Palheiro Estate, inclusief theehuis en prachtige tuin. Een Brit met geld, om jaloers op te zijn.

Een iets langere, mooie tocht met de auto bracht ons door het binnenland naar de andere kant van het eiland. gelukkig voor mij hebben ze hier kosten noch moeite gespaard om ontelbare overgesubsidieerde tunnels aan te leggen, anders zou ik zeker wagenziek worden.

Camara de Lobos, Cabo Giraio en Corral das Freiras, 3 leuke stopjes in de buurt van Funchal, deden we vandaag aan. Vooral Cabo Giraio -er wordt gezegd de 2e hoogste kliffen van de wereld (580 m hoog)- is zeer de moeite.