De een begint te jengelen. Ja, het is weer
etenstijd. Ik maak de fles klaar en geef de eerste de fles. Ben ik halverwege, begint
de ander ook te jengelen. Ze zal toch nog even moeten wachten, want baby 1 moet
eerst nog een boertje laten. Tegen dan ligt baby 2 te krijsen. Honger is de
boodschap. Baby 1 in de relax en snel baby 2 nemen om haar eten te geven. Terwijl
baby 2 goed aan het drinken is, krijgt baby 1 krampen en begint opnieuw te
wenen. Stress…
Na het eten, pampers verversen. Nog even op de
schoot. Alletwee samen, een mens wordt met de dag handiger in het vasthouden
van 2 baby’s tegelijk. Of nog even in het park. Baby 1 en baby 2 worden moe.
Wie krijgt de gezellige wieg om te slapen en wie het grote park? Hoe was het
weer daarnet? Baby 1 heeft moeite om in slaap te vallen en weent af en toe. Baby
2 was mooi aan het slapen, maar wordt wakker van het gehuil van baby 1, en
begint ook te wenen. Stress…
Maar baby 1 en baby 2 slapen alletwee de
volledige nacht door van 22u tot 8u ’s morgens. Dat maakt natuurlijk veel goed!
En wat krijg ik veel bekijks als ik buiten aan
het wandelen bent. Ongevraagd duiken heel wat koppen in de buggy. Ohh wat
lief...!! Is het een tweeling? Soms zou ik willen antwoorden ‘nee, 1 is er bij
me aan de deur gezet’, maar tot nu toe heb ik die neiging altijd kunnen
onderdrukken:-)
Maar er zijn ook veel leuke momenten! ’s Morgens als
ik ze uit bed haal, word ik begroet met een mooie glimlach. Als ze op mijn
schoot liggen –zonder honger of krampen- beginnen ze al een beetje te ‘vertellen’
en te lachen. En dit allemaal in het dubbel! Ze kijken op als hun grote broer van school komt en tegen hen
vertelt wat hij gedaan heeft in de klas. Ik ben bij de kindjes van onze zoon
zijn klas op dit moment de populairste mama! En laatst ging ik bij Kind en Gezin en werd ik
enorm bestoeft. Hoe goed ik het wel deed, hoe goed de baby’s erop vooruit
gingen. Want met een tweeling is het toch allemaal niet evident... Ik zou wat meer moeten langsgaan bij Kind en Gezin!
