Een nieuw project

Bomen omleggen, boomwortels uitgraven, nieuw huis erop (laten) zetten en verhuizen. Ons nieuw project voor de komende 2 jaar!

 

Betwetertje

Zoonliefs juf vertelt een verhaal over kippen. De kippen protesteren met spandoeken tegen het plaatsgebrek in hun hokken. Ze zitten met teveel in een hok en hebben geen plaats genoeg om te spelen. Zeer actueel verhaaltje dus. De opdracht nadien luidt: maak een tekening die bij het verhaaltje past.

Maar nu komt het. De juf komt van Antwerpen. 'Ik' klinkt dus als 'iek' en 'kip' klinkt als 'kiep'. Zoonlief merkt dit op en steekt zijn vinger op: Juf, jij moet wel eens goed oefenen op de 'i', want jij zegt 'kiep' en 'iek' en eigenlijk moet je 'kip' en 'ik' zeggen. Ik heb je verhaaltje wel begrepen, maar ik denk dat sommige andere kindjes je niet zullen begrepen hebben en dus geen juiste tekening kunnen maken.

Er schuilt een betwetertje in onze zoon. Van wie zou hij dat hebben?

Samen verhaaltjes lezen

Toveren!

Het is hier druk, ten huize F. 

Onze dochters hebben het kruipen intussen zeer goed onder de knie en ontdekken de wereld. Liefst kruipen ze elk naar een andere kant van ons huis, en telkens vinden ze iets wat wel super schattig en grappig is, maar eigenlijk niet mag. Boeken scheuren in de boekenkast, potten en pannen uit de kasten halen, ... Ook trekken ze zich overal aan recht, met de nodige valpartijen (en schreipartijen) tot gevolg. Waar is de tijd dat ze immobiel in het park lagen en voor de rest enkel over en weer naar de crèche moesten gevoerd worden...

En ook zoonlief wil de nodige aandacht. Uiteraard. Het is alsof hij optelt hoeveel aandacht zijn zussen gekregen hebben en nadien zijn portie opeist. We lezen samen boekjes -hij de rechterpagina, ik de linker-, we maken samen rekenoefeningen, we bingelen samen en we ravotten samen. We gaan samen naar de zwemles en ik voer hem naar de muziekschool.

En zelf willen we ook afspreken met vrienden, gaan winkelen in Gent, op reis gaan en fulltime gaan werken.

Het is elke dag opnieuw toveren en inventief zijn. Elke dag is een ware uitdaging. Maar het lukt, en het is zalig...

Chromosomen en Bologna

Chromosome Conference. Klinkt interessant. Is het ook, tenminste als je in de medische onderzoekssector zit. Mij valt het tegen. De weinige lezingen over planten zijn zeer fundementeel en gaan vaak mijn verstand te boven. Te weinig kan ik iets oppikken waar ik wat mee aankan in mijn eigen onderzoek. De lezingen over chromosoom onderzoek i.v.m. menselijke ziekten, infertiliteit en IVF kunnen mij wel boeien -gezien mijn eigen IVF perikelen van nog niet zo lang geleden- maar zijn weinig werk-relevant. Onderzoeksverhalen waarin muizen, insekten of vogels in voorkomen, staan te ver van mijn bed. En zelf geef ik geen lezing, ik ben nog te nieuw in de chromosoomwereld met nog te weinig resultaten.

Bijgevolg ken ik hier niemand en kent niemand mij. Moeilijk dus om gesprekspartners te vinden tijdens de lunch en koffiepauzes. 

Ik krijg flash backs naar de tijd dat ik als startende doktoraatsstudent naar congressen 

werd gestuurd, me nog te onwennig voelde in het milieu om contacten te leggen en veel vaker dan nodig naar het toilet ging om de tijd te doden tijdens koffiepauzes. Maar gaandeweg werd ik er beter in, in het netwerken op congressen. Ik geef ook dikwijls een lezing en dat vergemakkelijkt het leggen van contacten. De laatste jaren deed ik het zelfs graag, eens een paar dagen weg van de drukte thuis en op congres. En ik kom ook altijd thuis met interessante ideeen en protocols. Maar dat is in de wereld van de veredeling en sierplanten.

In de wereld van de chromosomen moet ik duidelijk nog veel opbouwen. Op zich een uitdaging, maar hier ben ik nu wel echt aan het aftellen...

Aftellen naar morgen. Manlief komt me morgen vergezellen voor een weekendje Bologna met z'n tweetjes. DKwestie van het congres toch positief af te sluiten

We deden eens decadent!

Begin juni. Stralend weer, ideaal trouwweer. De trouwreceptie van K&E kon buiten plaatsvinden. Daar, champagne drinkend aan de oever van de Leie waar het file-varen was van de luxe jachten, droomden we ervan ook eens een jacht te huren om op een namiddag de Leie af te varen.

Vandaag was D-day voor ons plan. Luxe jacht, champagne, schipper inclusief, super gezelschap. We deden eens lekker decadent! Een zalige afsluiter van de vakantie!

Vakantie!

Vakantie dat is druk, druk, druk…

Twee weken Frankrijk waren fantastisch maar alles is eindig, dus ook vakanties in Frankrijk... Dit jaar waren we voor het eerst een echt gezin met 3 kinderen op reis en niet langer koppel plus kind. Behalve af en toe eens naar zee, hadden we nog geen ervaring in het op reis gaan als vijfkoppige familie, maar ergens beseften we wel dat gaan kamperen met twee nog-geen-éénjarige-kindjes nog te vroeg was. En zo brachten we onze eerste 2 weken van augustus door in een huisje en een chambres d’hôtes tussen de wijngaarden in de Elzas en in Bourgogne, ronddwalend in pittoreske dorpjes, wandelend in de bossen en tussen de wijngaarden en zwemmend.

Ook sinds we terug zijn, hebben we er al een druk programma opzitten. Vriendinnen van mij met vriendjes voor zoonlief ontvangen en bezoeken, fietsen aan zee, bezoek aan mini-Europa, spelen met neefjes en nichtjes … en veel lego bouwen!

Maar vooral deze week is het ouderschapsverlof ten top! De dochters zijn deze week 3 dagen naar de creche en de zoon is overdag op sportkamp.